بررسی مقایسه‌ای دوز جذبی ارگان‌های هدف در رادیوگرافی پانورامیک با استفاده از فیلم‌های تک امولسیون و دوامولسیون

سابقه و هدف: استفاده از رادیوگرافی پانورامیک به دلیل مزایای فراوانی که دارد رو به افزایش است. فیلم‌های رادیوگرافی مورد استفاده در این تکنیک از نوع double emulsion می‌باشند که به همراه صفحات تقویت‌کننده مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای تهیه این رادیوگراف از فیلم‌های single emulsion و یا video film نیز استفاده می‌شود. هدف از این مطالعه به دست آوردن شرایط تابش جهت رسیدن به دانسیته مناسب در این دو نوع فیلم است و ضمناٌ تحت شرایط بدست آمده دوز مغز استخوان مندیبل، غده تیروئید و غده پاروتید برآورد شده، مقایسه می‌گردد.مواد و روشها: این مطالعه به کمک فانتوم معادل بافتی (RANDO Phantom) انجام گرفت. ابتدا در کیلو ولتاژ (KVp) و میلی آمپر (MA)های تعیین شده و متفاوت، با استفاده از این دو نوع فیلم، از فانتوم 128 عدد رادیوگراف تهیه شد. پس از بررسی دانسیته‌های بعدی و بدست آوردن شرایط تابشی که در آن هر دو نوع فیلم دانسیته یکسان دارند، فانتوم مجدداٌ تحت تابش قرار گرفته و دوز مغز استخوان مندیبل، غده تیروئید و غده پاروتید به کمک تعدادی (Thermo Luminescen ce Dosimeter) TLD اندازه‌گیری شد.یافته‌ها: 1- استفاده فیلم‌های single emulsion برای ایجاد دانسیته بصری مطلوب نیاز به تابشی معادل 2 برابر فیلم‌های double emulsion دارد. 2- استفاده از فیلم‌های single emulsion سبب می‌شود دوز مغز استخوان مندیبل 2.5-2 برابر، دوز تیروئید 2-1.7 برابر و دوز غده پاروتید نیز 1.3 برابر نسبت به فیلم‌های double emulsion افزایش می‌یابد. 3- در فیلم‌های double emulsion تحت شرایط تابش پایین‌تر و ظهور و ثبوت ایده‌آل دوز مغز استخوان 3.5 برابر، دوز غده تیروئید 1.5 برابر و دوز غده پاروتید 2.5 برابر کاهش خواهد یافت.نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه احتمال ایجاد سرطان با تابش دوزهای تکرارشونده اشعه X افزایش می‌یابد استفاده از فیلم‌های single emulsion مجاز نمی‌باشد.